خداوند متعال به حضرت موسی فرمود : 
ای موسی ! من شش چیز را در شش جا قرار دادم؛ ولی مردم در جای دیگر آنها را جست و جو می کنند و این درحالی است که هرگز آنها را در آنجا نخواهند یافت : 
1- راحتی و آسایش مطلق را در '' آخرت'' قرار دادم، ولی مردم در '' دنیا '' به دنبال آن می‌گردند!
2- عزت و شرف را در ''عبادت'' قرار دادم، ولی مردم آن را در
'' پست و مقام '' میجویند!
3- بی‌نیازی را در ''قناعت'' قرار دادم، ولی مردم آن را در ''زیادی مال و ثروت'' جستجو می‌کنند!
4- رسیدن به بزرگی و مقام را در ''فروتنی'' قرار دادم، ولی مردم آن را در'' تکبّر و خودبرتر بینی'' می جویند!
5- کسب علم را در ''گرسنگی و تلاش'' قرار دادم، ولی مردم با ''شکم سیر'' دنبال آن می‌گردند!
6- اجابت دعا را در "" لقمه حلال "" قرار دادم، ولی مردم آن را در ''طلسم و جادو'' جست و جو میکنند!

۱-در هنگام ورود به کلاس سلام بدهیم.
۲- با نام خدا و  توکل بهاو کلاس را شروع کنیم .
۳-به هنگام تدریس، نشاط روحی و عاطفی خود را حفظ کنیم.
۴-درامرتدریس خلوص نیت داشته و تقوا را رعایت کنیم.
۵-.با خوشرویی تدریس کرده و همواره چهره بشّاشی داشته باشیم.
۶-. زمان هر جلسه تدریس را در نظر داشته باشیم .
۷-سعی کنیم ساعت تدریس را تغییر ندهیم.
۸- احساسات و عواطف دانش آموزان را جریحه دار نکنیم.
۹-تلاش کنیم فضایی عاطفی بوجود آوریموآرامش خود را حفظ کنیم.
۱۰-  سعه ی صدر داشته باشیم .
۱۱- از قضاوت ناصحیح نسبت به دانش آموزان پرهیز کنیم

. ۱۲-  وقت کلاس رابا مطالب بیهوده و بی ارزش  صرف نکنیم.
۱۳-  وفای به عهد، خوش قولی و تواضع در تدریس را از یاد نبریم.
۱۴-  اشتباهات خود را توجیه نکنیم.
۱۵-  از بزرگان و شخصیتهای دینی  و علماء با احترام نام ببریم.
۱۶-  از به کار بردن کلمات خارج از نزاکت پرهیز کنیم.
۱۷-  پرگوئی نکنیم، کم گوی گزیده گوی چون دُر
۱۸-  رازدار و محرم اسرار دانش آموزان باشیم.
۱۹-  از تعصب بیجا پرهیز کنیم.
۲۰-  از دانش آموزان توقعات بیش از اندازه نداشته باشیم.
۲۱- کلمات و جملات  خود را رسا و روان ادا کنیم.
۲۲-  از داشتن تکیه کلام بپرهیزیم..
۲۳- در تدریس ذوق و سلیقه به کار ببریم.
۲۴- آرام و شمرده تدریس کنیم.
۲۵-  ساده ولی  عمیق تدریس کنیم.
۲۶-  در املاء کلمات دقت کنیم و کلمات را صحیح روی تابلو بنگاریم.
۲۷-  ذوق و استعداد دانش آموزان را شناسایی و هدایت کنیم.
۲۸-  بین دانش آموزان رقابت سالم و مثبت ایجاد کنیم.
۲۹-  در برخوردها عدل و انصاف را رعایت کنیم.
۳۰-  به دانش آموزان توجه و نگاه یکسان داشته باشیم.
۳۱- از تشویق به موقع غافل نشویم..
۳۲-  با دانش آموزان همدردی کنیم
۳۳-  سخن دانش آموزان را بی مورد قطع نکنیم.
۳۴-  کارها و فعالیتهای مربوط به کلاس را بین دانش آموزان تقسیم و به آنها مسئولیت بدهیم.
۳۵-به کار خویش ایمان داشته باشیم.
۳۶- برنامه ریزی درسی داشته باشیم.
۳۷-   سعی کنیم کردار و رفتار خوبی از خود نشان دهیم.
۳۸-  پیش از تدریس، شناختی اجمالی از وضعیت ، موقعیت و سطح معلومات دانش آموزان بدست آوریم.
۳۹-  بیش از اندازه در کار دانش آموزان ، خود را دخالت ندهیم.
۴۰- در هنگام موعظه ، خود را مخاطب اصلی قرار دهیم..
۴۱-  سعی کنیم شخصیت علمی و اجتماعی خویش را پیش دانش آموزان سبک نکنیم.
۴۲-  مقررات خشک و افراطی را از کلاس دور کنیم.
۴۳- نسبت به فعالیت دانش آموزان بی تفاوت و بی توجه نباشیم.
۴۴- در تدریس سعی کنیم از روش تدریس فعال استفاده کنیم.
۴۵-  بر موضوعات درسی ، تسلط و از آن اطلاع کافی داشته باشیم.
۴۶-  در افزایش آگاهیها و محتوای علمی و درسی خود بکوشیم.
۴۷-  به سؤالات دانش آموزان با لحن خوب و مناسب پاسخ دهیم.
۴۸- مطالعه پیش از تدریس و آمادگی قبلی جهت تدریس داشته باشیم.
۴۹-  . به مقررات محیط آموزشی احترام بگذاریم.
۵۰-  از ابتکار و خلاقیت در تدریس استفاده کنیم.
۵۱-  از روشهای تدریس و نحوه ی به کار گیری آنها آگاه باشیم.
۵۲-  به کیفیت شروع ، ادامه و پایان درس توجه داشته باشیم.
۵۳- به هنگام تدریس مطالب ، تنوع را فراموش نکنیم.
۵۴- از تجربیات درسی و تدریس دیگران استفاده کنیم.
۵۵- در هر درس مطالب نو وتازه ای بیان کنیم.
۵۶- سعی کنیم دانش آموزان در ارتباط با درس فعالیت عملی داشته باشند.
۵۷-  دانش آموزان را نسبت به یادگیری درس تشنه کنیم.
۵۸- در صورتی که احساس خستگی در چهره دانش آموزان دیدیم، از ادامه تدریس خودداری ،وبا روش های خاصی کلاس را زنده کنیم.
۵۹-  سعی کنیم همواره اشکالات تدریس خود را رفع کنیم.
۶۰- موضوع و عنوان درس را در ابتدای تدریس مشخص و بازگو کنیم.
۶۱- درس را مرحله به مرحله تدریس کنیم.
۶۲- بیش از اندازه ی معمول به جزوه ، کتاب و یا متن درس نگاه نکنیم.
۶۳-  از طرح شبهات و اشکالات بدون جواب بپرهیزیم.
۶۴-  در انتهاجمع بندی درس را فراموش نکنیم.
۶۵-  از داشتن لحنی یکنواخت و تن صدای ثابتپرهیز کنیم.
۶۶- در هنگام تدریس ، در یک مکان ثابت ثابت نمانیم.
۶۷- دقت کنیم تمرینها یا مسائل ( تکالیف) در حد توان دانش آموزان باشد.
۶۸- در هنگام تدریس از وسائل و امکانات آموزشی موجود حداکثر بهره را ببریم.
۶۹-  در هنگام تدریس حتی الامکان از مثال استفاده کنیم.
۷۰-  در انتهای تدریسخلاصه ی درس را بازگو و از دانش آموزان نیز بخواهیم.
۷۱-  ظاهری آراسته و منظم داشته باشیم و در نظر بگیریم که زیبایی ، سادگی است .
۷۲-  در کارهایمان نظم داشته باشیم تا الگوئی مناسب برای دانش آموزان باشیم.
۷۳-  نتایج ازمونها را بررسی کنیم تا نقاط ضعف و قوت را بیابیم.
۷۴- در هنگام خشم، بر احساسات و عواطف خود غلبه کنیم.
۷۵- در تمام کارهای خود ، قاطعیت و برش داشته باشیم.
۷۶- دانش آموزان را در بالا رفتن از نردبان علم و دانش یاری کنیم.
۷۷- در هنگام تدریس سعی کنیم تمام توجه دانش آموزان را به خود جلب کنیم.
۷۸-  فرصت انتقاد از خودمان را به دانش آموزان بدهیم.
۷۹-  اگر پاسخ سوالی را نمی دانیم سعی کنیمبه  جلسه آینده موکول کنیم تا جواب را بیابیم.
۸۰- تجارب تازه خود را در اختیار دانش آموزان قرار دهیم .

 ۸۱-    هیچ وقت به دانش آموز جواب نادرست ندهیم.

منابع : ۱-  ماهنامه فرهنگ و تعاون  ۲- مجلات پیوند ۳- مشاوره از فرهنگیان

زن من»

یک زنی دارم که گـَلین باجیه
صبح تا شب مشغول وراجیه

هیچی بلد نیست بجز اشکنه
هر چی به دستش برسه می شکنه

وای از اون روزی که مهمون داریم
مرغ و مُسما و فسنجون داریم

تا که میگم راه برو، شَل می شه
زود کف دستش پُر تاول می شه

تا که میگم کار بکن شُل می شه
خودشو به اون راه می زنه خُل می شه

حرف به گوشش می زنم، کـَر می شه
یا که دور از جون کـَمَکی خر می شه

کِی می شه این خانوم پُر فیس و باد
با من بیچاره کمی راه بیاد

(مرتضی احمدی، کهنه های همیشه نو)